کوروش بزرگ

این شعر درارتباط با زمانی است که اسکندر به ایران حمله نمود

به کوروش چه خواهیم گفت
اگر سر برآرد ز خاک
اگر باز پرسد زما ، چه شد دین زرتشت پاک؟
چه شد ملک ایران زمین؟
کجایند مردان این سرزمین؟
چرا حال ایران زمین ناخوش است؟
چرا دشمنش این چنین سرکش است؟
چرا ملک تاراج می شود؟
جوانمرد محتاج می شود؟
بگو کیست این ناپاک مرد؟

که بر تخت من اینچنین تکیه کرد؟

*****

جان بسی رنجور است خسته از جور زمان
همه جا رنگ سیاه ظلم و بیدادو گناه
شب چرا طولانیست کین شب یلدا نیست
بس هراس انگیز است بغض من لبریز است
چشم دل باز کنید ناله آغاز کنید
ناله فریاد شود خصم بیداد شود
بغض ها کینه شوند آتش سینه شوند
سینه ها خواهد سوخت شعله خواهد افروخت
آسمان تیره و تار گریه کن ابر بهار
همه یاران رفتندپای در چوبه دار
چوبه دار و سکوت به چه جرمی؟چه گناهی؟

که تو عاشق بودی وچنین بیرحمان هستی خویش به نبود همه یاران دیدند
مرگشان پرواز است عشق را بس راز است
کیست فریاد کند ظلم بر باد کند
غنچه ها را چیدند جام خون نوشیدند
تخم غم را کاشتند کاخ ظلم افراشتند
لحظه اعدام است شوکران در جام است و رفیقان همه در بند طناب آویزان
دیرتر میگذرد ثانیه ها دیرتر میگذرد ثانیه ها

توضیح: این شعر در ارتباط با زمانی است که اسکندر به ایران حمله نمود و ایران را ویران نمود

+  کوروش بزرگ خودش شخصیتی کاملا ایرانی و میهن دوست داشته حالا جای تاسف داره که وقتی دوست دارانش نامش رو به زبون میارن از واژه ی عربی استفاده کنند. پس  به جای واژه ی کبیر از بزرگ استفاده کنیم!  کوروش بزرگ!