خطر کردن و به کارهای بزرگ دست زدن ، کسب پيروزيهای شکوهمند و حتی چشيدن طعم تلخ شکست ، از هم قطار شدن با آدمهای ميان مايه که نه طعم پيروزی را میچشند و نه تلخی شکست را ، بهتر است . زيرا اين آدمها به قدری دست به عصا راه می روند که نه شکست را می شناسند و نه پيروزی را !!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر