سكوت من يه فرياده
یک چند به کودکی به استاد شديم
یک چند ز استادی خود شاد شديم
پايان سخن شنو که ما را چه رسيد
چون آب بر آمدیم و چون باد شديم
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر