۱۳۸۸ خرداد ۴, دوشنبه


انتخابات رياست جمهوري نزديك ميشود

نامزدهاي انتخاباتي نيز حرفهاي خوبي مي زنند كه در صورت انتخاب شدن چه اموراتي را به سامان ميرسانند.

گشتهاي ارشاد را بر مي چينند و يا قانون اساسي را اصلاح مي كنند و يا آزاديهاي مدني را افزايش ميدهند و وضع اقتصاد را سامان مي دهند و جلو دزديهاي كوچك و بزرگ را مي گيرنند و يا روابط را با دنياي غرب و آمريكا را بهبود مي دهند و ....

ولي سئوال من از اين بزرگواران اين است ضمانت اجرايتان چيست؟
مثلا اگر انتخاب شديد و آزاديهاي مدني افزايش نيافت مردم چه بايد بكنند ؟ اگر دگر انديشان سركوب شدنند تكليف چيست و يا ....

و يا اينكه اصلا اهرمهاي اجرايي را داريد؟ و وقتي در كشوري همه مردم نظرخاصي مي دهند و طبق قانون رهبري (ولي مطلقه فقيه ) مي تواند حكم حكومتي دهد و نظر مردم را وتو نمايد . پس نتيجه گرفته ميشود شما حداكثر در دامنه اي كه رهبر مشخص مي كند مي توانيد مانور نماييد و در نهايت سياستهاي كلان توسط رهبري تعيين مي گردد .
البته اين بخش نخست صحبتم است

ولي بحث دوم و يا نيمه پر ليوان را نيز بايد ديد كه اگر اينطور است ديگر چه فرقي دارد چه كسي ريس جمهور شود.

ولي اعتقاد خودم اينست تنها را رستگاري مردم ايران اصلاحات مي باشد و بايد در همين دايره تنگ كسي را انتخاب كرد كه اين دايره را باز تر كند همان كاري را كه خاتمي كرد.

و انتخاب دوباره آقاي احمدي نژاد حركت بسمت عقب مي باشد و متاسفانه بسيار از دست آوردهاي خاتمي را از بين برد

من با اشكالات بسيار انتخابات در اين مختصر اشاره نمي كنم و مي دانم انتخابات در ايران سرتا پا اشكال است و در حقيقت انتخاباتي نيست بلكه حكومت خود راسا چند نفر را انتخاب مي كند و آنگاه به انتخاب مردم مي سپرد و حال اگر در آنهم تقلبي صورت نگيرد
ولي صحبت من با كساني است كه ميخواهند در انتخابات شركت كنند و ميخواهند فرد لايق را انتخاب كنند و يا بين بد و بدتر يكنفر را انتخاب نمايند بنظر من در بين اين چهار نفر مهندس مير حسين موسوي باز قابل تحمل تراست


هیچ نظری موجود نیست: