زرتشت به کار و کوشش پایبند و از تنبلی و کاهلی رویگردان و با آن دشمن است وی در جایی چنین میگوید:((سحرگاهان خروس بانگ بر آورده میگوید ای مردم برخیزد و بهترین راستی و درستی را بستائید نماز ((اشم)) و((هو)) را بجای آورید و دیو کاهلی را از خود دور سازید آن دیوی که می خواهد شما را به خواب ببرد.و در جای دیگر چنین اظهار میدارد:((من همواره با دیو تنبلی ستیز خواهم کرد زیرا که بیکاری و تنبلیستیز خواهد کرد زیرا که بیکاری و تنبلی ما را زلر و نزار و رنجور خواهد ساخت.و بلاخره در جای دیگر چنین می سراید:(( ای مزدیسنی زرتشتی دست و پا و هوش و خرد خود را برای انجام وظیفه نسبت به دیگران در موقع متقضی مهیا دار و از دست یازیدن به کارهای بیجا و بی هنگام خودداری کن.همواره در انجام کار نیک و دستگیری بیچارگان و بینوایان استوار باش))
به عقیده زرتشت دروغگو شخصیت خود را می بازد و از آنجا که خداوند وی را در تنگنا و سختی قرار میدهد همیشه پریشان و سرگردان است و هیچگاه به هدف و منظور خود دست پیدا نمیکند.دروغ نشانه ی ترس است.زرتشت ترس را به شدت محکوم و پیروان خود را به دلاوری(و در نتیجه به راستگویی)دعوت میکند.نیچه می گوید:((سخن راست گو و متلاشی شو))زرتشتی حقیقی با دروغ دشمنی آشتی ناپذیری دارد زیرا دروغ در واقع همان چهره زشت اهریمن بدکیش است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر