روزیكه عمر ابن خطاب به دست یك ایرانی" پیروز نهاوندی" كه اعراب او را ابولؤلؤ مینامند كشته شد:طاق كسری، تالار پذیرایی خسرو نوشیروان ساسانی در تیسفون نزدیك بغداد كه 15 قرن پیش ساخته شد. فرش افسانه ایبیش از 90 متری بهارستان این تالار را مفروش می كرد كه اعراب آن را به عنوان غنیمت جنگ تصرف كردند. روزنگارهای موجود در تقویم میلادی دو روز گوناگون به فاصله 34 روز از هم را سالروز قتل عمر ابن الخطاب خلیفه دوم مسلمین ذكر كرده اند؛ چهارم نوامبر و هشتم دسامبر سال 644 میلادی (سال 23 هجری قمری= سال 22 معاویه ای). وی ده سال و 6 ماه و پنج روز خلافت كرد و هنگام درگذشت 63 ساله بود. در زمان خلافت او سوریه، فلسطین و ایران به تصرف اعراب در آمدند.
تیسفون پایتخت ایران در كنار دجله و خزائن آن پس از جنگ قادسیه كه در سال 637 میلادی رویداد به دست اعراب افتاد. اعراب تیسفون را كه هنوز ویرانه كاخ خسرو نوشیروان دادگر آن پس از 15 قرن به جایمانده است مدائن یعنی شهر شهرها می خوانند. شكست نهائی ایران از اعراب در سال 643 اتفاق افتاد. در پی پیروزی اعراب در جنگ نهاوند بر ایران، شمار زیادیاز ایرانیان از جمله مردی صنعتگر به نام فیروز به اسارت گرفته شدند و به فروش رفتند. خریدار فیروز كه اعراب اورا ابولؤلؤ می نامند حكمران بصره بود كه پس از آن كه متوجه شد برده او نجار و آهنگر و رنگرز ماهریاست ویرا برای پرداختن به این امور به مدینه فرستاد به این شرط كه قسمت عمده در آمد خودرا به او بدهد. فیروز از مردم نهاوند بود كه پاره ای از مورخان ویرا از كاشان نوشته اند.
پس از ورود فیروز به مدینه طولی نكشید كه سحرگاه هشتم دسامبر و یا چهارم نوامبر وی با خنجری كه خود ساخته بود و آن را زهر آلود كرده بود به مسجدی كه عمر در آن به نماز می ایستاد رفت و در گوشه ای پنهان شد و درجریان نماز بامدادی به عمر حمله برد و به او شش زخم زد كه پس از انتقال به خانه در گذشت. فیروز علاوه بر عمر 13 تن دیگر از نمازگزاران را خنجر زد و چون راه فرار را برخود بسته دید با همان خنجر خودكشی كرد و به همین سبب انگیزه او از این اقدام كه بیشتر مورخان ایرانی و پاره ای از مورخان اروپا به حساب میهن دوستی فیروز گذارده اند دقیقا روشن نشده است.
تیسفون پایتخت ایران در كنار دجله و خزائن آن پس از جنگ قادسیه كه در سال 637 میلادی رویداد به دست اعراب افتاد. اعراب تیسفون را كه هنوز ویرانه كاخ خسرو نوشیروان دادگر آن پس از 15 قرن به جایمانده است مدائن یعنی شهر شهرها می خوانند. شكست نهائی ایران از اعراب در سال 643 اتفاق افتاد. در پی پیروزی اعراب در جنگ نهاوند بر ایران، شمار زیادیاز ایرانیان از جمله مردی صنعتگر به نام فیروز به اسارت گرفته شدند و به فروش رفتند. خریدار فیروز كه اعراب اورا ابولؤلؤ می نامند حكمران بصره بود كه پس از آن كه متوجه شد برده او نجار و آهنگر و رنگرز ماهریاست ویرا برای پرداختن به این امور به مدینه فرستاد به این شرط كه قسمت عمده در آمد خودرا به او بدهد. فیروز از مردم نهاوند بود كه پاره ای از مورخان ویرا از كاشان نوشته اند.
پس از ورود فیروز به مدینه طولی نكشید كه سحرگاه هشتم دسامبر و یا چهارم نوامبر وی با خنجری كه خود ساخته بود و آن را زهر آلود كرده بود به مسجدی كه عمر در آن به نماز می ایستاد رفت و در گوشه ای پنهان شد و درجریان نماز بامدادی به عمر حمله برد و به او شش زخم زد كه پس از انتقال به خانه در گذشت. فیروز علاوه بر عمر 13 تن دیگر از نمازگزاران را خنجر زد و چون راه فرار را برخود بسته دید با همان خنجر خودكشی كرد و به همین سبب انگیزه او از این اقدام كه بیشتر مورخان ایرانی و پاره ای از مورخان اروپا به حساب میهن دوستی فیروز گذارده اند دقیقا روشن نشده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر