وظيفه ما والدين آن است كه دوستي مطمئن و قابل اعتماد براي فرزندان خود باشيم . كودكان را هنگام پريشاني ,دلگرم كنيم ,هنگام خطرات سخت دخالت و كمك كنيم ,ابزارهايي را در اختيار آنان قرار دهيم تا بر موانع غلبه كنند . يكي از اين ابزارها جبران كردن است . هر شخص در زمان بزرگ نمايي نقاط قدرت خود , بين نقاط قدرت و ضعف خود تعادل برقرار مي سازد
ممكن است كودك بتواند در زمينه موسيقي موقعيتي به دست آورد . ممكن است بتواند ماكت هواپيما بسازد,خرگوش پرورش دهد و يل بسكتبال بازي كند . هيچ چيز خطرناك تر از آن نيست كه كودك را بدون هيچ مهارت و دانش منحصر به فرد و بي هيچ وسيله اي براي جبران كمبودها به دوران بزرگسالي روانه كنيد . او بايد بتواند ادعا كند : ممكن است من محبوب ترين دانش آموز مدرسه نباشم ,اما بهترين شيپورزن گروه هستم
والدين بايد نقاط قوت كودك را تشخيص دهند و سپس مهارتي را براي او انتخاب كنند كه بيشترين شانس موفقيت را دارد . از زماني كه كودك وارد مرحله اول شود ,او را تشويق كنيد ,به او فشار بياوريد و درصورت لزوم به او پول و قول خريد لباس ورزشي جديد بدهيد ,به هر طريقي كودك را وادار كنيد تا بياموزد . اگر در انتخاب مهارت اشتباه كرده ايد از نو آغاز كنيد . اما اجازه ندهيد فشار كار و زندگي شما را از آموزش به فرزندان باز دارد !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر