آذر به چم (معنی) آتش است و یکی دیگر از چهار آخشیج (عنصر پاک کننده) نزد زرتشتیان است. از آن جا که آتش بهترین و سریعترین عنصر پاک کننده و گرما می باشد از زمان های قدیم مورد احترام بوده است. زرتشتیان در جشن آذرگان مانند سایر جشن ها با لباس آراسته و تمیز به آدریان ها می روند و با خواندن آتش نیایش (بخشی از اوستا) اهورا مزدا را سپاس گفته و پس از نیایش به شادی می پردازند.
آتشکده های روشن
-اله آباد – نصرت آباد – نرسی آباد – مریم آباد – رحمت آباد – قاسم آباد – خرمشاه – کوچه بیوک – اهرستان – خیر آباد – زین آباد – چم – مبارکه – تفت – جعفر آباد – تهران – اصفهان – کرمان – شیراز – هندوستان – پاکستان – باکو (آذربایجان) یزد – شریف آباد – مزرعه کلانتر – حسن آباد.
پیدایش آتش
یافتن آتش بزرگترین پدیده و یافته آدمی است. پیشرفت تمدن انسان مدیون آتش است. ایرانیان نخستین بار آتش را در تلاش زندگی یافته اند و آنچنان است که هوشنگ شاه پیشدادی روزی با همراهان خویش به شکار می رفته است. بر سر راه خود ماری می بیند و برای کشتن آن سنگی پرتاب کرده است که به گفته فردوسی
نشد مار کشته ولیکن ز راز پدید آمد آتش از آن سنگ باز
این آتش به خار و خاشاک اطراف خود افتاده و فروزان می گردد. هریک از آیین گزاران بزرگ برای پرستش خدای یکتا قبله یا پرستش سویی معین کرده که هنگام نیایش باخداوند رو به سوی آن کنند تا اولا هنگام نماز گروهی قانون و ترتیب خاصی باشد. ثانیا با نگاه کردن به یک سمت و یک نقطه تمام قوای فکری پرستش کننده یکجا متمرکز شود و بدینوسیله بتواند بر خیالات نفسانی غلبه نمایند.
تعیین قبله و پرستش سو از سوی پیامبران به همین منظور می باشد. در حالیکه خداوند در همه حال و همه حاضر می باشد. قبله مسلمانان عزیز کعبه است ساختمان کلیسای عیسویان طوری است که محراب کلیسا همیشه رو به مغرب است. در نتیجه عیسویان هنگام نماز در کلیسا رو به شرق و خارج از کلیسا مقابل عکس عیسی و حضرت مریم و یا صلیب مقدس به پرستش می پردازند. کلیمیان هنگام نماز به طرف بیت المقدس رو می کنند.
پرستش سو (قبله) زرتشتیان نور و روشنایی می باشد و به هر شکلی که تجلی نماید خواه این نور از خورشید و ماه باشد یا از شعله آتش و یا چراغ فروزان. بعلاوه بر زرتشتیان امر شده است که چهار آخشیج را که عبارت از آتش و آب و باد و خاک باشد را احترام بگذارند.
ان دو موضوع یعنی احترام گذاشتن به آتش و توجه کردن به سوی آن هنگام نیایش عده ای که از فلسفه مزدیسنا (زرتشتیان)آگاهی نداشتند را بر آن داشت که زرتشتیان به خطا آتش پرست خوانده شوند با این تفاصیل از انصاف دور است که زرتشتیان آتش پرست خوانده شوند زیرا زرتشتیان بنا به دستور اشو زرتشت تنها اهورامزدا (خداوند) یکتا را سزاوار و شایسته پرستش می دانند.
پژوهشی در ایران باستان
آتشکده های روشن
-اله آباد – نصرت آباد – نرسی آباد – مریم آباد – رحمت آباد – قاسم آباد – خرمشاه – کوچه بیوک – اهرستان – خیر آباد – زین آباد – چم – مبارکه – تفت – جعفر آباد – تهران – اصفهان – کرمان – شیراز – هندوستان – پاکستان – باکو (آذربایجان) یزد – شریف آباد – مزرعه کلانتر – حسن آباد.
پیدایش آتش
یافتن آتش بزرگترین پدیده و یافته آدمی است. پیشرفت تمدن انسان مدیون آتش است. ایرانیان نخستین بار آتش را در تلاش زندگی یافته اند و آنچنان است که هوشنگ شاه پیشدادی روزی با همراهان خویش به شکار می رفته است. بر سر راه خود ماری می بیند و برای کشتن آن سنگی پرتاب کرده است که به گفته فردوسی
نشد مار کشته ولیکن ز راز پدید آمد آتش از آن سنگ باز
این آتش به خار و خاشاک اطراف خود افتاده و فروزان می گردد. هریک از آیین گزاران بزرگ برای پرستش خدای یکتا قبله یا پرستش سویی معین کرده که هنگام نیایش باخداوند رو به سوی آن کنند تا اولا هنگام نماز گروهی قانون و ترتیب خاصی باشد. ثانیا با نگاه کردن به یک سمت و یک نقطه تمام قوای فکری پرستش کننده یکجا متمرکز شود و بدینوسیله بتواند بر خیالات نفسانی غلبه نمایند.
تعیین قبله و پرستش سو از سوی پیامبران به همین منظور می باشد. در حالیکه خداوند در همه حال و همه حاضر می باشد. قبله مسلمانان عزیز کعبه است ساختمان کلیسای عیسویان طوری است که محراب کلیسا همیشه رو به مغرب است. در نتیجه عیسویان هنگام نماز در کلیسا رو به شرق و خارج از کلیسا مقابل عکس عیسی و حضرت مریم و یا صلیب مقدس به پرستش می پردازند. کلیمیان هنگام نماز به طرف بیت المقدس رو می کنند.
پرستش سو (قبله) زرتشتیان نور و روشنایی می باشد و به هر شکلی که تجلی نماید خواه این نور از خورشید و ماه باشد یا از شعله آتش و یا چراغ فروزان. بعلاوه بر زرتشتیان امر شده است که چهار آخشیج را که عبارت از آتش و آب و باد و خاک باشد را احترام بگذارند.
ان دو موضوع یعنی احترام گذاشتن به آتش و توجه کردن به سوی آن هنگام نیایش عده ای که از فلسفه مزدیسنا (زرتشتیان)آگاهی نداشتند را بر آن داشت که زرتشتیان به خطا آتش پرست خوانده شوند با این تفاصیل از انصاف دور است که زرتشتیان آتش پرست خوانده شوند زیرا زرتشتیان بنا به دستور اشو زرتشت تنها اهورامزدا (خداوند) یکتا را سزاوار و شایسته پرستش می دانند.
پژوهشی در ایران باستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر