وقتی آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۰ رئیس جمهور آمریکا شد ، نظام برده داری را در این کشور ملغی کرد . یازده ایالت جنوبی آمریکا در اعتراض به حکومت مرکزی ، از ایالات متحدهء آمریکا اعلام جدایی کردند و بین شمال و جنوب جنگ درگرفت . ایالتهای شمالی به رهبری و فرماندهی آبراهام لینکلن مدافع حقوق سیاهان بودند و برای نجات آنها از بردگی می جنگیدند و ایالات جنوبی هم برده دار بودند و برای حقظ نظام برده داری مبارزه می کردند . بیشترین جمعیت برده های آمریکا نیز در ایالات جنوبی زندگی می کردند . شمالی ها تصورشان این بود که اگر به جنوبی ها و برای نجات بردگان حمله کنند ، برده ها نیز در ایالتهای جنوبی آمریکا علیه اربابان بی رحم خود و برده داران ستمگر جنوب شورش می کنند و بپا می خیزند و به صف سربازان شمالی و منجیان خود می پیوندند . لشگرهای شمال و جنوب علیه هم اعلام جنگ دادند و با تمام قدرت به سمت یکدیگر حمله ور شدند . تمام امید شمالی های شریف و آزادیخواه به کمک و همت برده های جنوب بود . اما وقتی نیروهای شمال و جنوب در اولین میدان جنگ روبروی هم قرار گرفتند ، سربازان شمالی به فرماندهی آبراهام لینکلن در کمال شگفتی متوجه شدند که خط مقدم سربازان جنوب و مدافعان برده داری را خود بردگان سیاهپوست تشکیل می دهند . یعنی سربازان شمالی و کسانی که جانشان را در کف دست گذاشته بودند و از هست و نیست خود گذشته بودند تا سیاهپوستان را از دست بردگی و اربابان برده دارشان نجات دهند ، حالا در مقابل سربازان سیاهپوست جنوبی قرار گرفته بودند که برای دفاع از بردگی و اربابان بی رحم و ستمگر خود می جنگیدند و خلاصه دچار بهت و حیرت شدند . من نمی دانم در آن لحظه سربازان آبراهام لینکلن واقعا در دلشان چه حس و حالی داشتند؟ اما می دانم که آن مرد شریف به یارانش گفت نباید نا امید شویم . و نا امید هم نشدند . جنگ داخلی آمریکا از سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ ادامه داشت و با پیروزی شمالی ها به پایان رسید . در این جنگ ده درصد از کل جمعیت مردان جوان ایالتهای شمالی آمریکا در نبرد با جنوبی ها و برای نجات بردگان سیاه کشته شدند . بعد از جنگ آبراهام لینکن نیز به دست یکی از معتقدین به برده داری کشته شد . من هیچ کجا و در هیچ منبعی یا مرجعی ندیده ام که آبراهام لینکلن یا فرماندهان و حتی یکی از خیل انبوه سربازان لشکر آزادیخواه و ظفرنمونش کوچکترین گله ای یا شکایتی از برده های قدرناشناسی کنند که به جبههء برده داران جنوبی پیوسته بودند و علیه منجیان شمالی خودشان می جنگیدند . حافظ می گوید :
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم – که در طریقت ما کافریست رنجیدن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر