عکس»ناهار خوران در استان گلستان
ناهار خوران نقطه ای جنگلی در جنوب شهر گرگان است که در فاصله ۸ کیلومتری از مرکز شهر قرار دارد ، یکی از نقاط گردشگری ایران و استان گلستان به شمار می رود که دارای شهرتی ملی است به طوری که برای بسیاری نام گرگان ، ناهار خوران را در ذهن تداعی می کند . ار روایت های قدیمی نیز چنین بر می آید که حجاج گرگانی که برای زیارت خانه کعبه به مکه عزیمت می کردند و یا برای زیارت بارگاه امام رضا به مشهد مشرف می شده اند در راه بازگشت کاروان از کوه های جنوب گرگان به منطقه زیارت می رسیده اند و در آنجا پس از چندین ماه دوری ، اطرافیان آنان به استقبال آنان می رفته اند و در منطقه فعلی ناهار خوران جهت صرف ناهار توقف می کرده اند که امروزه به ناهار خوران مشهور شده است .
در حال حاضر ناهار خوران با مساحت تقریبی ۳۰۰ هکتار به منطقه ای گفته می شود که بیشتر شامل جنگل های حاشیه جاده بوده اما مساحت پارک جنگلی ناهار خوران که مدیریت آن را شهرداری مرکز استان گلستان بر عهده دارد حدود ۱۶۸ هکتار است . در واقع ناهار خوران را می توان نوعی پارک به شمار آورد که بر خلاف پارک های جنگلی طبیعی ، قبل از مطالعه ، طراحی و تجهیز به صورت خودجوش برای بهره مندی از مواهب طبیعی و مناظر موجود آن توسط مردم از زمان های قدیم استفاده شده است .
این منطقه از هوای نسبتا مطبوع و ملایم تری در مقایسه با شهر و مناطق شمالی این منطقه برخوردار است . میانگین حداقل دمای هوای این منطقه بین ۱۲ تا ۲۲ درجه سانتی گراد و بارندگی متوسط سالانه آن ۶۴۹ میلیمتر اعلام شده است . به مرور زمان و با افزایش جمعیت و وسعت شهر گرگان از حدود ۲۰ سال قبل فاصله بین مرکز شهر و ناهار خوران به صورت یک خیابان عمومی و نسبتا شلوغ و پر رفت و آمد تبدیل شده و اکنون یکی از خیابان های طولانی و اصلی گرگان است . این مسیر که به جاده ناهارخوران مشهور است ، مسیری برای پیاده روی و نیز ، تفریح مردم است . این منطقه دارای توپوگرافی ناهمگن است ، به این صورت که با شیبی تند شروع و سپس به صورت تقریباً یکنواخت تا انتهای منطقه ادامه می یابد . جوانان گرگانی در نیمه راه این جاده در نزدیکی محلی به نام بابا طاهر ، جنگل مصنوعی و ورودی جنگل النگ دره ـ مراسم و آدابی برای خود دست و پا کرده اند . معمولاً شب های پنجشنبه و جمعه مردم شهر به این نقطه آمده و حال و هوایی عوض می کنند . در غروب روز های تابستان و ساعات اولیه شب گاهی تعداد مردم در محدوده ای به وسعت دو سه کیلومتر مربع به بیش از ۳۰ هزار نفر می رسد .
در زمستان ها نیز بسیاری از مردم برای روز های برفی و در فصل پاییز برای رنگ های زیبای درختان انجیلی که بصورت قرمز و زرد و گلبهی اند به این منطقه روانه می شوند چند قهوه خانه و رستوران و دو هتل ( هتل شهرداری و هتل جهان گردی ) نیز در محوطه ناهارخوران وجود دارد که پذیرای مهمانی ها و گردشگران می باشند .
در هتل جهان گردی ناهارخوران همچنین کلبه هایی ویژه اجاره دادن به گردشگران وجود دارد و همه ساله شمار زیادی از مسافران محور تهران – مشهد و جنوب سری هم به این مکان می زنند . هرچند در مقایسه با تعداد مردمی که از این ناحیه بازدید و در آن گردش می کنند امکانات رفاهی و تفریحی بسیار کمی وجود دارد .
مسیر جاده ناهارخوران به سمت جنوب پس از حدود 7 کیلومتر به روستای زیبای زیارت می رسد با دو آبشار بلند و دیدنی و چشمه آب گرم که از ییلاق های معروف شمال و نقاط دیدنی منطقه است و جزو 20 روستای برتر گردشگری ایران است به لحاظ حیات های تو در تو و رنگ دیوارخانه ها و قدمت آن که متاسفانه در حال حاضر مورد تعرض آپارتمان ساز های نو کیسه افتاده و تمام ارزش توریستی خود را از دست می دهد .
در آن زمان که هنوز راه مناسبی برای عبور وسایل نقلیه از داخل جنگل وجود نداشت ، اسب های روستاییان مردم را به روستا می رساندند . امروزه راه دسترسی معمول به ناهارخوران از داخل شهر و از طریق بلواری مقدور است که در انتها به میدان ناهارخوران ختم می شود و پس از آن جاده پرپیچ و خم روستای تفریحی و ییلاقی زیارت در دل جنگل سر به فلک کشیده آغاز می شود .
ارتفاع متوسط بیشتر این منطقه حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ متر از سطح دریاست که در برخی نواحی به ۷۰۰ تا ۹۰۰ متر نیز می رسد . ارتفاعات ناهارخوران گرگان دارای دره ، آبریز ها و یال های زیادی است که محیط مناسبی را برای علاقه مندان به طبیعت و کوهپیمایان فراهم می کند .
ارتفاعات غرب و جنوب غربی میدان ناهارخوران مورد استفاده کوهپیمایان و مسیر اصلی صعود آنها برای رسیدن به سفید چشمه و ارتفاعات بالاتر است . دسترسی به این ارتفاعات از راه پله های سنگی قدیمی و زیبای موجود در محوطه ناهارخوران امکان پذیر است .
درختان و حیوانات جنگلی
پوشش گیاهی منطقه ناهارخوران از نوع معتدل و جنگل های آن خزری متعلق به جغرافیای گیاهی هیرکانی و دارای اراضی جنگلی متراکم است که با توجه به گردشگر پذیر بودن منطقه و دخالت انسانی در محیط ، پوشش غیر بومی نیز در آن دیده می شود .
درختان بلوط ، انجیلی ، ممرز ، افراپلت ، نمدار ، گیلاس وحشی ، آزاد ، خرمندی و درختچه های تمشک ، کوله خاس ، ازگیل و ولیک از گیاهان طبیعی و بومی و کاج ، سرو ، ماگنولیا ، شمشاد ، برگ نو ، بید مجنون ، پاپیتال و مینا از گونه های دست کاشت آن است .
منابع آبی موجود در ناهارخوران شامل چندین چشمه در محدوده این منطقه است که معروف ترین آن سفید چشمه واقع در ارتفاعات اطراف آن است . تنها رودخانه ناهارخوران نیز زیارت است که از ارتفاعات روستای زیارت سرچشمه گرفته و با طول کلی ۴۰ کیلومتر در طول منطقه جریان دارد و جزو حوضه آبریز قره سو است که یکی از منابع اصلی تأمین آب شهر گرگان محسوب می شود .
از لحاظ گونه های جانوری هر چند به دلیل از بین رفتن حالت طبیعی و شهری شدن منطقه ، جانوران زیادی در آن به چشم نمی خورند با این وجود شب ها یا زمانی که تراکم جمعیت انسانی آن کم است ، مواردی از گراز ، شغال ، خفاش ، موش ، راسو ، سنجاب ، عقاب ، شاهین ، قمری ، دارکوب ، جغد ، دم جنبانک ، صعوه ، سهره ، چرخ ریسک ، گنجشک ، کلاغ ، سار و مارمولک جنگلی در آن مشاهده شده است .
ناهارخوران از قدیم به عنوان یک منطقه جنگلی تفریحی شناخته می شد ولی در دهه های اخیر به دلایل مختلف از جمله استفاده نادرست از منابع طبیعی ، جنگل زدایی و توسعه بی برنامه و بی رویه شهر گرگان ، بافت آن تغییر کرده به طوری که مناطق مسکونی و اداری و امکانات شهری نیز به آن اضافه شده است . محیط انسانی این منطقه شامل بخش مسکونی ، اداری ، خدماتی ، تفریحی و بخش باغ و فضای سبز خصوصی است .
جاذبه های گردشگری
بیشتر جاذبه های گردشگری ناهارخوران ، طبیعی است و عمده بازدیدکنندگان برای استفاده از محیط ، چشم انداز ها ، آب و هوا ، پیک نیک ، پیاده روی ، ورزش ، کوه پیمایی و فعالیت های مشابه به این منطقه می آیند .
هم اکنون بیشتر نواحی مورد استفاده گردشگران در کنار بلوار قرار دارد مانند ناحیه معروف به تپه باباطاهر ، محوطه و میدان ناهارخوران ، جنگل دست کاشت کاج و ناحیه معروف به پارادایز که با هتل ها ، رستوران ها ، شهربازی بچه ها ، بازارچه خرید و دیگر امکانات شرایط مطلوبی را برای گذراندن اوقات فراغتی همراه با آرامش در این منطقه فراهم کرده است . wikipedia.org
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر