هیچ هنرمندی در قرن بیستم به اندازه پیکاسو مشهور نبود. هیچ‌کس چون او موضوع فیلم، کتاب، شعر و مقاله قرار نگرفت. از آثار هیچ هنرمندی به اندازه او نمایشگاه برگزار نشد و هیچ نمایشگاهی به اندازه آثار او بیننده نداشت. به جرئت می توان گفت که از تمامی جنبه‌های زندگی او نوشته‌اند؛ پیکاسو و زنان، پیکاسو و جنگ، پیکاسو و صلح، پیکاسو و کودکان، پیکاسو و مرگ، پیکاسو در نقاشی، سرامیک، هنر پلاستیک، مجسمه‌سازی، گرافیک، شعر، نمایشنامه و... در 130- مین سالگرد تولد پیکاسو، بار دیگر سیمای این غولِ هنر قرن بیستم عنوان رسانه‌های گروهی، نمایشگاه‌ها و موزه‌ها شد. به همین مناسبت مجموعه‌ای از کارهایش در کشورهای مختلفِ غربی به نمایش گذاشته شده است. در زوریخ هفتاد تابلوی برتر او را که به پنجاه سال نخست فعالیت‌های هنری او تعلق داشت، از سراسر دنیا جمع آورده و به نمایش گذاشته‌اند. قیمت این آثارِ در سفر میلیون‌ها دلار است. برای نمونه تابلوی "Le repose" از آمریکا آورده شده و صاحب کنونی‌اش 34 میلیون دلار بابت آن پرداخته است. این تابلو پرتره‌ای از "ماریا ترزا والتر" می باشد که زمانی معشوق پیکاسو بود و دختری به نام "مایا" حاصل این عشق است. پیکاسو پرتره‌های دیگری نیز از این زن دارد. اولیور، پسر مایا، می گوید: عجیب است، پیکاسو با اینکه با همسرش اولگا زندگی می کرد، با او و پسرش پائلو در سفر بود، ماریا ترزا نیز در همان مسیر در حرکت بود تا در هر مکانی بتواند با معشوق به سر برد. او اکنون با تحسین به مادربزرگی می نگرد که حاصل عشق او را به عنوان تابلویی از پیکاسو در خانه دارد و از آن به عنوان سرمایه‌ای بزرگ یاد می کند. می گوید، البته شیفته تابلو نیز هست، زیرا دست‌هایی در آن می بیند که زمانی نوازشگر او نیز بوده‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر