ناصر حجازی، دروازه بان مشهور ایرانی که فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال او را دومین دروازه بان برتر قرن بیستم قاره آسیا معرفی کرد، روز دوشنبه، دوم خرداد ماه در سن ۶۲ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان ریه در بیمارستان کسری در تهران در گذشت.
آقای حجازی که هوادارانش از او به عنوان اسطوره فوتبال یاد می کنند، در ۲۸ آذر ماه ۱۳۲۸ در محله آریانا ( مالک اشتر) تهران متولد شد، پدرش تبریزی بود. او در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالی ترجمه شد و شش سال بعد در سال ۱۳۵۶ لیسانس خود را دریافت کرد.
ناصر حجازی عضو تیم های مختلف نادر، شهباز و تاج که بعد از انقلاب به استقلال تغییر نام داد، بود. او در دهه ۵۰ دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران شد. آقای حجازی در سال ۱۹۷۰ میلادی با تیم استقلال تهران ( این تیم پیش از انقلاب در ایران تاج نامیده می شد) فاتح جام باشگاه های آسیا شد و در سال های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴همراه با تیم ملی فوتبال ایران به ترتیب قهرمان جام ملت های آسیا و بازی های آسیایی شد. این دروازه بان مشهور در بازی های المپیک کانادا در سال ۱۹۷۶ عضو ثابت تیم ملی بود و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین نیز دروزاه بانی تیم ملی را بر عهده داشت.
آقای حجازی در خصوص گرایشش به فوتبال گفته بود: "من فوتبال را فقط به صورت تفریحی دنبال می کردم. رشته اصلی ام بستکبال بود و حتی برای تیم جوانان بستکبال ایران انتخاب شدم . ماجرا از آن جا شروع شد که روزی با دوستان به تماشای بازی آموزشگاهی که تیم مدرسه ما هم در آن شرکت داشت رفتیم."
او می گوید که "در همان روز دروازه بان تیم مدرسه ما آسیب دید، مربی تیم مرا صدا زد و گفت ناصر بیا درون دروازه بایست. من هم گفتم آقا اصلا من نمی توانم، من فقط گاهی فوتبال بازی می کنم اون هم هافبک تیم نه دروازه بانی. مربی دست بردار نبود. خلاصه با اصرار مربی با ترس و لرز رفتم درون دروازه. آن روز برای من یک روز به یاد ماندنی و خاطره انگیز است. خودم هم باور نمی شد که چرا با وجود آنکه برای اولین بار درون دروازه ایستاده بودن این قدر خوب توپ گرفتم. "
ناصر حجازی دو فرزند به نام های آتوسا و آتیلا دارد. آتیلا چند سالی در تیم استقلال بازی کرد و آتوسا نیز اولین کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان ایران بود.
آقای حجازی در سال ۱۳۸۴ برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرد اما شورای نگهبان صلاحیت او برای شرکت در انتخابات را رد کرد.
این فوتبالیست در ۳۱ فروردین امسال در مصاحبه ای به وضعیت بد اقتصادی موجود در ایران اعتراض کرد و گفتک دولت می گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده اند، نفت، گاز و ... دولت حق ندارد به مردم کمک کند. دولت باید کار کند و خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دو دستی تقدیم آنها نماید. چهل هزار تومان در ماه به مردم می دهند و بعد چند برابر آن را از جیب مردم برداشت می کنند و سپس ادعای خدمت به مردم دارند. "
آقای حجازی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت:" از دید مسوولان، خدمت دولت به مردم یعنی کار کردن مردم برای دولت و اینکه مردم کار کنند و پولشان را تقدیم دولت کنند. برای من گاز می آمد چهل هزارتومان، حالا می آید یک میلیون تومان. گاز به کشور همسایه با مبلغی به مراتب کمتر از آنچه از جیب مردم برداشت می کنند، صادر می شود. با دیدن این شرابط نباید عصبانی شوم؟ نباید حرص بخورم و شرایط جسمانی ام مثل امروز شود."
آقای حجازی که از یک سال و نیم پیش به این سو گرفتار بیماری سرطان ریه بود جمعه شب، به دلیل وخامت وضع جسمانی دوباره به بیمارستان کسری انتقال یافت و در بامداد روز دوشنبه در حالی درگذشت که هوادارانش در بیرون بیمارستان جمع شده بودند.
قرار است مراسم خاکسپاری این فوتبالیست روز چهارشنبه انجام شود.
آقای حجازی که هوادارانش از او به عنوان اسطوره فوتبال یاد می کنند، در ۲۸ آذر ماه ۱۳۲۸ در محله آریانا ( مالک اشتر) تهران متولد شد، پدرش تبریزی بود. او در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالی ترجمه شد و شش سال بعد در سال ۱۳۵۶ لیسانس خود را دریافت کرد.
ناصر حجازی عضو تیم های مختلف نادر، شهباز و تاج که بعد از انقلاب به استقلال تغییر نام داد، بود. او در دهه ۵۰ دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران شد. آقای حجازی در سال ۱۹۷۰ میلادی با تیم استقلال تهران ( این تیم پیش از انقلاب در ایران تاج نامیده می شد) فاتح جام باشگاه های آسیا شد و در سال های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴همراه با تیم ملی فوتبال ایران به ترتیب قهرمان جام ملت های آسیا و بازی های آسیایی شد. این دروازه بان مشهور در بازی های المپیک کانادا در سال ۱۹۷۶ عضو ثابت تیم ملی بود و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین نیز دروزاه بانی تیم ملی را بر عهده داشت.
آقای حجازی در خصوص گرایشش به فوتبال گفته بود: "من فوتبال را فقط به صورت تفریحی دنبال می کردم. رشته اصلی ام بستکبال بود و حتی برای تیم جوانان بستکبال ایران انتخاب شدم . ماجرا از آن جا شروع شد که روزی با دوستان به تماشای بازی آموزشگاهی که تیم مدرسه ما هم در آن شرکت داشت رفتیم."
او می گوید که "در همان روز دروازه بان تیم مدرسه ما آسیب دید، مربی تیم مرا صدا زد و گفت ناصر بیا درون دروازه بایست. من هم گفتم آقا اصلا من نمی توانم، من فقط گاهی فوتبال بازی می کنم اون هم هافبک تیم نه دروازه بانی. مربی دست بردار نبود. خلاصه با اصرار مربی با ترس و لرز رفتم درون دروازه. آن روز برای من یک روز به یاد ماندنی و خاطره انگیز است. خودم هم باور نمی شد که چرا با وجود آنکه برای اولین بار درون دروازه ایستاده بودن این قدر خوب توپ گرفتم. "
ناصر حجازی دو فرزند به نام های آتوسا و آتیلا دارد. آتیلا چند سالی در تیم استقلال بازی کرد و آتوسا نیز اولین کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان ایران بود.
آقای حجازی در سال ۱۳۸۴ برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرد اما شورای نگهبان صلاحیت او برای شرکت در انتخابات را رد کرد.
این فوتبالیست در ۳۱ فروردین امسال در مصاحبه ای به وضعیت بد اقتصادی موجود در ایران اعتراض کرد و گفتک دولت می گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده اند، نفت، گاز و ... دولت حق ندارد به مردم کمک کند. دولت باید کار کند و خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دو دستی تقدیم آنها نماید. چهل هزار تومان در ماه به مردم می دهند و بعد چند برابر آن را از جیب مردم برداشت می کنند و سپس ادعای خدمت به مردم دارند. "
آقای حجازی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت:" از دید مسوولان، خدمت دولت به مردم یعنی کار کردن مردم برای دولت و اینکه مردم کار کنند و پولشان را تقدیم دولت کنند. برای من گاز می آمد چهل هزارتومان، حالا می آید یک میلیون تومان. گاز به کشور همسایه با مبلغی به مراتب کمتر از آنچه از جیب مردم برداشت می کنند، صادر می شود. با دیدن این شرابط نباید عصبانی شوم؟ نباید حرص بخورم و شرایط جسمانی ام مثل امروز شود."
آقای حجازی که از یک سال و نیم پیش به این سو گرفتار بیماری سرطان ریه بود جمعه شب، به دلیل وخامت وضع جسمانی دوباره به بیمارستان کسری انتقال یافت و در بامداد روز دوشنبه در حالی درگذشت که هوادارانش در بیرون بیمارستان جمع شده بودند.
قرار است مراسم خاکسپاری این فوتبالیست روز چهارشنبه انجام شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر