Fwd: Fw: می دانیم جایمان کجاست

می دانیم جایمان کجاست

مي گويند زماني که قرار بود دادگاه لاهه براي رسيدگي به دعاوي انگليس در  ماجراي ملي شدن صنعت نفت تشکيل شود ، دکتر مصدق با هيات همراه زودتر از  موقع به محل رفت . در حالي که پيشاپيش جاي نشستن همه ي شرکت کنندگان  تعيين شده بود ، دکتر مصدق رفت و به نمايندگي هيات ايران روي صندلي  نماينده انگلستان نشست .   قبل از شروع جلسه ، يکي دو بار به دکتر مصدق گفتند که اينجا براي نماينده  هيات انگليسي در نظر گرفته شده و جاي شما آن جاست ، اما پيرمرد توجهي  نكرد و روي همان صندلي نشست ..   جلسه داشت شروع مي شد و نماينده هيات انگليس روبروي دکتر مصدق منتظر  ايستاده بود تا بلکه بلند شود و روي صندلي خويش بنشيند ، اما پيرمرد  اصلاً نگاهش هم نمي کرد .   جلسه شروع شد و قاضي رسيدگي کننده به مصدق رو کرد و گفت که شما جاي  نماينده انگلستان نشسته ايد ، جاي شما آن جاست .   کم کم ماجرا داشت پيچيده مي شد و بيخ پيدا ميكرد که مصدق بالاخره به صدا  در آمد و گفت :   شما فكر مي کنيد نمي دانيم صندلي ما کجاست و صندلي نماينده هيات انگليس  کدام است ؟   نه جناب رييس ، خوب مي دانيم جايمان کدام است ..   اما علت اينكه چند دقيقه اي روي صندلي دوستان نشستم به خاطر اين بود تا  دوستان بدانند برجاي ديگران نشستن يعني چه ؟   او اضافه کرد که سال هاي سال است دولت انگلستان در سرزمين ما خيمه زده و  کم کم يادشان رفته که جايشان اين جا نيست و ايران سرزمين آبا و اجدادي  ماست نه سرزمين آنان ...   سكوتي عميق فضاي دادگاه را احاطه كرده بود و دكتر مصدق بعد از پايان  سخنانش كمي سكوت كرد و آرام بلند شد و به روي صندلي خويش قرار گرفت.   با همين ابتکار و حرکت ، عجيب بود که تا انتهاي نشست ، فضاي جلسه تحت  تاثير مستقيم اين رفتار پيرمرد قرار گرفته بود و در نهايت نيز انگلستان  محکوم شد