سكوت من يه فرياده
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
*
وسعت تنهاییم راحس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانیم راحس نکرد
درهجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم راحس نکرد
آنکه با آغاز من مأنوس بود
لحظه پایانیم راحس نکرد..
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر