در ادامه مطلب قبل كه در ارتباط با محدويت منابع بود اين سئوال پيش مي آيد كه ما به چه ميزان در استفاده بهينه منابع خود اختيار داريم و يا بعبارتي در تخصيص منابع به چه ميزان ما تاثيرگذار هستيم
كه من در اينجا طيف آن را به سه دسته كلي تقسيم بندي مي نمايم
1- درصد بالايي شما روي تخصيص منابع كنترل داريد
2- تاثير بسيار ناچيز روي آن داريد (كه همان فضاي كسب و كار ملي مي باشد )
3-فضاي كسب و كار بين المللي كه تاثير شما روي آن صفر مي باشد .
من قبل از اينكه وارد بحث شويم مي خواهم مقدمه كوتاه را اشاره كنم كه بسيار مهم مي باشد
*****
تاريخ مجموعه تجاربي است كه بشريت از گذشته خود دارد و خوشا به سعادت ملتي كه از تاريخ خود پند بگيرد و از آن بشكل سازنده استفاده نمايد .
حدود صدو پنجاه سال پيش كه صنايع بومي و ملي ما رونق خاصي داشت و به بسياري از كشورها مخصوصا منسوجات خود را صادر مي كرد كم كم با آشنا شدن ما با جهان خارج و ورود خارجيان به ايران و سوء استفاده آنهااز كم اطلاعي ما و ناداني ما و عدم فرهنگ اصيل ايراني ,( كه از ماست كه بر ماست) تعدادي از ايرانيان براي منفعت شخصي خويش كه اكثرا نيز روابط نزديكي با حكام نيز داشته و از نفوذ خود استفاده مي كردنند با صدور اجناس گرانبهاي ايراني با قيمت نازل و واردات اجناس بنجل از برخي كشورها تيشه به ريشه اقتصاد ايران زدنند كه هنوز نيز ادامه دارد و امروزه مي بينيم گرانبها ترين مواد منجمله نفت و معادن صادر و يا دست رنج فرش بافان و گليم بافان و صنايع دستي كه با هزار مشقت ارز آوري مي نماينند توسط كساني كه دلال هستنند در ازاء آن با وارد كردنند كالاي بنجل از چين و روسيه جيبهاي خود را انباشته و روز به روز به صنعت ايران ضربه وارد مي كنند ما بايد ياد بگيريم هر نوع تجارت و امور تجاري كه به منافع كشور ضربه وارد مي كند را از خود دور نماييم و بايد منافع خود را با منافع ايران گره بزنيم
ادامه دارد......
كه من در اينجا طيف آن را به سه دسته كلي تقسيم بندي مي نمايم
1- درصد بالايي شما روي تخصيص منابع كنترل داريد
2- تاثير بسيار ناچيز روي آن داريد (كه همان فضاي كسب و كار ملي مي باشد )
3-فضاي كسب و كار بين المللي كه تاثير شما روي آن صفر مي باشد .
من قبل از اينكه وارد بحث شويم مي خواهم مقدمه كوتاه را اشاره كنم كه بسيار مهم مي باشد
*****
تاريخ مجموعه تجاربي است كه بشريت از گذشته خود دارد و خوشا به سعادت ملتي كه از تاريخ خود پند بگيرد و از آن بشكل سازنده استفاده نمايد .
حدود صدو پنجاه سال پيش كه صنايع بومي و ملي ما رونق خاصي داشت و به بسياري از كشورها مخصوصا منسوجات خود را صادر مي كرد كم كم با آشنا شدن ما با جهان خارج و ورود خارجيان به ايران و سوء استفاده آنهااز كم اطلاعي ما و ناداني ما و عدم فرهنگ اصيل ايراني ,( كه از ماست كه بر ماست) تعدادي از ايرانيان براي منفعت شخصي خويش كه اكثرا نيز روابط نزديكي با حكام نيز داشته و از نفوذ خود استفاده مي كردنند با صدور اجناس گرانبهاي ايراني با قيمت نازل و واردات اجناس بنجل از برخي كشورها تيشه به ريشه اقتصاد ايران زدنند كه هنوز نيز ادامه دارد و امروزه مي بينيم گرانبها ترين مواد منجمله نفت و معادن صادر و يا دست رنج فرش بافان و گليم بافان و صنايع دستي كه با هزار مشقت ارز آوري مي نماينند توسط كساني كه دلال هستنند در ازاء آن با وارد كردنند كالاي بنجل از چين و روسيه جيبهاي خود را انباشته و روز به روز به صنعت ايران ضربه وارد مي كنند ما بايد ياد بگيريم هر نوع تجارت و امور تجاري كه به منافع كشور ضربه وارد مي كند را از خود دور نماييم و بايد منافع خود را با منافع ايران گره بزنيم
ما بايد در هر نوع تجارتي و امور توليدي و خدماتي اول بفكر اين باشيم آيا اين امر به منفعت شخصي و ثانيا به سود منافع كشور ايران مي باشد و يا خير
ادامه دارد......
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر