كورش به سال ۵۵۹ قبل از میلاد بر اریكه شاهنشاهی بنشست و در سال ۵۲۹ پیش از میلاد درگذشت. پس از تسخیر بابل با مردمان شكست خورده بامهربانی رفتار كرد و اسیران یهودی را كه بخت النصر از فلسطین به آن شهر آورده بود آزاد كرد و اجازه داد به فلسطین باز گردند. او فرمانی صادر كرد كه معبد اورشلیم را كه بخت النصر ویران كرده بود را با هزینه دولت ایران بازسازی كنند. كورش را در پارسه گرد كه امروزه پاساردگاد نامیده می شود به خاك سپردند. او از مردان بزرگ تاریخ جهان است زیرا همه تاریخ نویسان نامدار جهانی از او به نیكی ستایش كرده اند. اوپادشاهی سیاستمدار - شجاع - با فتوت - با عزم و اراده - با گذشت و مهربان بود. او به عقاید دینی ملل مغلوب احترام می گذاشت. شهرهای ویران را دوباره آباد ساخت. او عقل و تدبیر را بر شمشیر و جنگ برتری داد. منشور جهانی او زینت بخش سازمان ملل متحد و جهان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر