مدیوم
منظور از مدیوم چیست؟
به
ساده ترین کلام مدیوم یا سوژه موجود یا فردیست که نقش رابط ارواح را ایفا
میکندتا آنان بتوانند با انسان رابطه برقرار کنند. بدون وجود مدیوم هیچ
پیوندی محسوس، ذهنی، خیالی، بدنی و غیره امکان پذیر نمیباشد.
مطلب کاملا واضح است در میدان بسیار گسترده مربوط به احضار روح هرگز تایید وجود مدیوم انکار و تکذیب نشده است.
مدیوم
همیشه از نقش خود آگاهی نداردو چه بسا خودش در جمع کسانیست که در جلسه
احضار ارواح حضور دارندو کمترین اطلاعاتی در این زمینه ندارد.
ایوون
کاستلان در کتاب اسپریتیسم ترجمه آقای دکتر محمد حسین سروری اشاراتی واضح و
روشن در تایید این مطلب ارائه میکند و بطور مثال در سال 1860 که دوران آغازین و شروع شکوفایی علم اسپریتیسم (احضار روح) است، خانه ای در پاریس و در کوچه دنوایه des Noyers))
محل نمایش اختلالات و بی نظمی هایی بود مثل، بهم ریختن وسایل خانه ظروف
غذاخوری، مبلها و صندلیها، پخش و پلا شدن وسایل و پرتاب سنگهایی که پنجره
ها را میشکست و دیگر کارهای زیان آور.
آلن کاردک از یک روح مافوق اجازه میگیرد تا روح مزاحم را احضار کند و اطلاعاتی از وی بدست آورد.
در
خلاصه ای از گفتگوی او با روح مزاحم مشخص میشود این روح آشوبگر و موذی قصد
تفریح داشته و از دختری که پیشخدمت همان خانواده بوده بعنوان مدیوم
استفاده میکرده و پاسخ سوال که در مورد آگاهی پیشخدمت نسبت به کمکی که به او میکرده است میگوید:
بلی، دختر بیچاره از همه بیشتر ترسیده بود.
مدیوم
ها این استعداد عجیب و بالا را مرهون و مدیون ساختار وجودی خودشان هستند،
بی آنکه نیاز به هیچگونه کلاس و آموزشی نسبت به این موضوع داشته باشند. خود
ارواح نیز میگویند که این استعداد مدیون جنبه و کالبد اثیری وجود آنها
میباشد.
جنبه و کالبد اثیری ارواح زیربنای احضار روح بشمار میرود.
انسان در این زمینه میتواند دارای سه جنبه مختلف باشد.
میتوان
فرض کرد که موجودات انسانی و زنده نیز مانند مرده ها دارای استعداد تجزیه
شدن باشند. و همچنین میشود پذیرفت انسانهایی هم باشند که استعداد توزیع
خصلتهای «جان بخشی» جنبه اثیری را دارا باشند، که معمولا در ماده بیحرکت و
بیجان بدن جسمانی تعبیه شده است، که در نتیجه آن دو گروه بزرگ مدیوم ها را
خواهیم داشت که آنها را مدیوم های «دو وجهی» و مدیوم های «هاله ای» نامگذاری کرده اند.
مدیوم های دو وجهی ؛
این مدیوم از قابلیت تجزیه شدن برخوردار است.
در
بعضی شرائط روح و جنبه اثیری وجود انسان از کالبد جسمانی که بی حرکت و
برخوردار از نوعی زندگی آرام است و خود بوسیله رشته محکمی به چند غشاء
بسیار ظریف (رشته حیاتی) پیوند خورده جدا میشوند.
این
رشته که از بند ناف است و انرژی حیاتی از طریق آن به تدریج در کالبد
فیزیکی و جسمانی سر ازیر و مانع مرگ می شود.در صورت قطع رشته حیاتی همین
انرژی می تواند به حیات خود ادامه دهد. معروفترین اینگونه مدیومها، مدیوم
حلولی است.
این
مدیوم معمولا تحت تاثیر یک هیپنوتیزور قوی یا عامل و مسلط به دو وجه تقسیم
میشود. در کالبد جسمانی بیحرکت به نوعیکه میتوان گفت در خلا بسر میبرد.
روحی حلول میکند که حرف میزند، حرکت میکند، جابجا میشود، غذا میخورد و به
صورت انسان کاملی در میآید.
وقتی
ارتباط پایان یافت و قطع شد روح از کالبد خارج بکنار ی میرود و عامل نیز
فرد مورد آزمایش را با رعایت احتیاط کامل از هیپنوز یا خواب هشیارانه اش
بیدار میکند این نوع مدیوم همانیست که امکان آزمایشهای مهم را در حضور
دیگران فراهم میکند.
در
اثر تمرینهای مداوم نوعی آشنایی و پیوند بین عامل و سوژه که مطیع
هیپنوتیزور بوده است بوجود میآید و به این ترتیب نتایج حیرت انگیزی به دست
میآید که میتوان با قدرت روی آنها حساب کرد و بر عکس مدیومی که دارای
استعداد کشف مستقیم و بدون واسطه باشد خیلی نادر است. گاهی در حالت
هیپنوتیزم، گاهی در کمال آگاهی، فرد مورد آزمایش از دو وجه برخوردار میگردد
و این همان پدیده نادریست که اشاره کردیم در حالی که جسم و تن آدمی با ضعف
به سیر خود ادامه میدهد عناصر دقیق درونی به کشف مسائلی میپردازند که برای
انسان ممنوع میباشد. برخی اوقات مدیوم به خواب فرو میرود و در خواب به دو
قسمت تقسیم میشود، در حالی که هنوز در خواب است شروع به صحبت میکند. و گاهی
با لحنی غیر از صدای همیشگی خودش، در اصل روحی در بدن او وارد میشود و
شروع به برقراری ارتباط میکند.
از مثالهای معروف دنیای احضار روح در کتاب اسپیریتیسم:
مری مدیوم ژنرال روشا مسئول تحقیقات سیارات فضایی میباشد. این مدیوم در حالیکه بخواب رفته است حرف میزند.
«الآن دو قسمت شد، در فضاهای بین سیاره ای شناور است. به سیاره مریخ نزدیک میشود.» گویی ناگهان از هوش میرود.
ژنرال روشا او را به هوش می آورد ولی او هنوز در خواب است با صدایی کاملا متفاوت، صدای مردانه و بم صحبت
را ادامه میدهد. (صدای روح متجلی شده در درون مری) «از خطر نجات پیدا
کردی. او خیلی کنجکاو است اگر من در انجا نبودم کار از دستمان خارج شده
بود». ژنرال روشا از صدای بم مردانه میپرسد، پس شما کی هستید؟ و از گلوی
مری همان لحن پاسخ میدهد: من وینسان (Vincent) هستم
و به خاطر مری (مدیوم) در تمام آزمایشهای شما که مورد علاقه من باشند شرکت
میکنم . ژنرال روشا از آن لحن وینسان میپرسد، مری چکار کرده است؟ حالا در
کجاست؟ و وینسان (روح) با همان لحن پاسخ میگوید: « میخواست با عبور از طبقه
مغناطیسی، در جو کره مریخ وارد شود که ناگهان بیهوش شد شتابان دنبالش رفتم
و او را دوباره برگرداندم . روحش را در وسیله نقلیه ای که خود برای آمدن
به جو زمین ازآن استفاده میکنم قرار دادم و جسم مثالی(اتری) او را گرفتم تا
در بدن جسمانی او وارد شوم و بتوانم با شما رابطه بر قرار کنم.» ژنرال
میپرسد؛ میخواهید حال او را بمن برگردانید؟ و وینسان میگوید: « بلی. برای
کمک بهمن دستهایش را بگیرید و کمی مایع سیال در او بدمید تا خود را از
کالبد او خلاص کنم و روح او بتواند مجددا" به کالبدش باز گردد.» و این کار
هم انجام شد.
و به این ترتیب طرح مریخ بصورت کشف مستقیم با همکاری مری، وینسان و ژنرال روشا آغاز شد.
همین تجربه جالب و حیرت انگیز بالاخره به حلول انجامید و در روح وینسان متجلی و مریخ کشف شد.
بنقل
از همان کتاب:از جمله افرادی که به کشف مستقیم طرحهای ظریف میپردازد دختری
به نام سوفیا میباشد که در زمینه روح بکار تحقیق و پژوهش مشغول است و
تجربه شخصی خود را چنین تعریف میکند.
«
پس از مدتها تمرین تکنیکهای مدیتیشن و ممارست در یوگا که با موقعیتهای
طبیعی هماهنگ شده بود موفق شد به میل و ارداه خود بدون آنکه به خواب برود
در نهایت وضوح و روشنی به دو بخش مجزا تقسیم شود. پوسته های ظریفی از بدن
جسمانی او جدا میشوند چون بنظر سوفیا در اطراف روح علاوه بر جسم اثیری
پوسته ظریفتر دیگری هم وجود دارد (امروز
این نظریه با شناخت کامل هاله اطراف کالبدهای متعدد بدن به اثبات رسیده
است) بعد جسم اثیری و پوسته که به اصطلاح جمعی همزاد نیز گفته میشود در
فاصله کمی از بدن در چند متری از کالبد جسمانی باقی میماند و روح، عریان به
کرات و سیاره هایی میرسد که هیچ روحی با هرگونه پوسته و کالبدی قادر به
نفوذ در آنجا و انجام چنین عملی نیست. در آنجا فرد کشف کننده (سوفیا که نقش
مدیوم را بر عهده دارد) یا کسی که از خود ارواح میباشد دستور العملهای
«صاحبان حکمت» را به طور قابل توجهی دریافت میکند. (دستورالعملهایی را از
کائنات دریافت می کند.)
اگر
هر امری غیر عادی پیش آید مثل قطع ارتباط احتمالی، یا بروز صدای شدید،
همچنین دخالت بی موقع فردی که از حالت کشف کننده در چنین لحظه ای بیخبر
است، چون کالبد جسمانی را به صورت فردی که در خواب است مشاهده میکند و
بصورت عصبانی با او برخورد کند یا هر
موقعیت پیش بینی نشده ای که در چنین حالتی برای مدیوم خطرناک میباشد در
روی زمین اتفاق بیافتد، پوسته های ظریفی که در کنار جسم نظارت میکنند روح
را مطلع میسازند تا مجددا و سریعا به کالبد خود برگردد.
روش فوق الذکر هر نوع هبوط روح را (هر روحی که باشد) در مدت تنهاییش، در بدن کالبد جسمانی سبب میشود.
این عمل نوعی تماس با جوهای فوق زمینی بشمار میرود.
در
اصطلاح علم سحر، شکل قابل روئیتی که دارای بعضی خواص فیزیکی و جسمانیست و
گاهی بوسیله مدیوم در حالت ارتباط با روح صادر میشودمدیوم اکتو پلاسمی
است.( در دنیای اجنه نیز گاه با چنین مقوله ای برخورد میکنیم.)
این نوع مدیوم در نوع خود بی نظیر و منحصر بفرد میباشد.
این
نوع مدیومها در نتیجه انتقال انرژی و نیروی مخصوصی که از شبکه حیاتی بدست
میاید، از خاصیتی برخوردارند که ماده لطیف اثیری ساکنان فضا و موجودات
ماوراء الطبیعه را به تناسب احساسات ما متراکمتر، محسوستر و قابل لمستر
میکنند.
متخصصین علوم روح و متافیزیک این اعمال شگفت انگیز و حیرت آور را تحت عنوان « تجسم و تجسد» میشناسند.
این
اعمال از نوعی اکتو پلاسم بوجود میایند که ظاهر آنها هرچند بجز یک نسج، یک
پرده نازک حریر مانند و ظریف، یک عضو بدن مانند دست یا زبان و گاهی شکلی
پیچیده و مرکب چیز دیگری نیست. ظهور این اشکال غالبا از راه دهان مدیوم
صورت میگیرد. بطوریکه مشاهده کننده خیال میکند این شکل از سقف دهان، قسمت
داخلی گونه ها و لثه ها بوجود میاید.
تمام ارگانیسمهای مدیومی برای یک نوع فعالیت خاص تربیت و آماده نشده اند. معمولا این ارگانیسمها جنبه تخصصی دارند.
آلن کاردک با توجه بکار مدیومها آنها را بشرح زیر طبقه بندی میکند:
* مدیوم های جسمانی:
به
معنی واقعی کلمه به جابجایی اشیاء، بلند کردن جسمی با نیروی مغناطیسی بدن
یا قوای سیاله،شرکت در اعمال احضار روح زدن ضربه و غیره میپردازند.
* مدیوم های حسی یا تاثر پذیر:
حضور
روح را با احساس و تاثر شخصی بدست می آورند. در صورتیکه روح نیکوکار و خیر
باشد. ملایم، و در صورتیکه روح بدکار و شرور باشد. خشن،هستند.
* مدیوم های سمعی:
صدای ارواح را گاهی درون خودشان و گاهی بیرون از خودشان میشنوند. گاهی نیز قادرند روح را از صدایش بشناسند.
* مدیوم های ناطق:
این
مدیوم ها، مانند یکی از انواع قبلی نمیباشند. مدیوم های ناطق مثل یک مدیوم
رونویسی کننده با دست و بازو، دستور ارواح را که از طریق اعضای صوتی روی
آنها تاثیر میکنند و اثر میگذارند، میشنوند.
* مدیوم های بصیر یا بینا؛ که گاهی بیدار و گاهی خوابند:
این
نوع مدیوم ها از نوعی حس بصری برخوردارند ولی در واقع از طریق جنبه اثیری
خود با جنبه اثیری ارواحی که از جسم خود جدا شده اند، رابطه برقرار میکنند.
بهترین دلیل این امر آنستکه این مدیوم ها با چشمان بسته هم میتوانند بخوبی
ببینند.
* مدیوم های شفابخش:
مدیوم
های شفابخش که نیروی حیاتی آنها با نیروی اثیری ارواح ترکیب شده، در جسم
بیمار یا بیماران جریان پیدا میکنند و به زندگی حیوانی او مجددا جان تازه
ای میبخشند.
* مدیوم های نویسنده یا پسیکوگراف:
این نوع مدیوم انگشتها یا دستش را روی میز گردی که حروف و علائم
و یک عقربه نگارش روی آن تعبیه شده است قرار میدهند میز به نوسان در می
آید و حروف و علائم را روی کاغذی رسم میکند. یا اینکه مدیوم در برابرش صفحه
ی کاغذی گذاشته و قلمی در دست میگیرد، به این ترتیب خیلی زود در برابر
نگارش خود بخود و بیواسطه قرار میگیرد. این نوع دریافت از ارواح بسیار شایع
است.
* مدیوم های ویژه:
مدیوم
های ویژه یعنی متخصص در بعضی انواع ایجاد رابطه و احضار روح، همچون پزشکی،
اخلاقی، علمی، به طرز شاعرانه، از لحاظ موسیقی، هنری و ...
مدیومها در آزمایش استعداد خود ممکن است بصورتهای زیر باشند.
* تازه کار و بی تجربه، تربیت شده یا غیر مثمر ثمر.
* به اختصار پردازنده یا با صراحت و رک گو.
* انعطاف پذیر(قابل استفاده به طرق مختلف)، یا انحصاری.
* آرام ،تند یا تشنج آور باشند.
هر
قدر مدیوم ها بین مردم عجیب و غریب باشند، باز نمیتوانند عاری از عیوب و
نوافص باشند. بعضی از این معایب مختص همان مدیومهاست، ولی برخی دیگر در این
مورد با ما یکسان هستند. این معایب بشرح زیر میباشند.
* مدیوم های وسواسی:
مدیوم هایی هستند که نمیتوانند یک روح مزاحم را از سر خود دفع کنند.
* مدیوم های مجذوب:
مدیوم هایی که بوسیله یک روح فریبکار گول خورده اند.
* مدیوم های رام شده:
مدیومهایی که تسلط اخلاقی یا مادی روح شروری را تحمل میکنند.
* مدیوم های جلف:
مدیوم هایی که از استعداد خود در هیات بازیگری استفاده میکنند.
* مدیوم های مغرور:
مدیوم هایی که به استعدادها و روابط خود میبالند.
* مدیوم های حساس و زودرنج:
مدیوم هایی که قدرت تحمل انتقاد را ندارند.
* مدیوم های پرمدعا و از خود راضی:
مدیوم هایی که خودرا عاری از خطا . اشتباه تصور میکنندو چنین میپندارند که تنها با ارواح والا مقام یا موجه در ارتباط هستند.
* مدیوم های مزدور و نفع پرست:
مدیوم هایی که برای کار خود مزد و بهای گرانی خواهانند.
* مدیوم های بد دل و شرور:
مدیوم هایی که بسیار متقلب و شرورند.
* مدیوم های خودخواه:
مدیوم هایی که استعداد و روابط خود را برای خودشان نگه میدارند.
* مدیوم های حسود:
مدیوم هایی که نسبت به همکاران تواناتر از خود و هر نوع نارسایی های دیگر انسانی چه مادی و چه معنوی حسادت میورزند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر