*سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت، سرها در گریبان است**
**كسی سر بر نیارد كرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را**
**نگه جز پیش پا را دید، نتواند**
**كه ره تاریك و لغزان است**
**وگر دست محبت سوی كسی یازی**
**به اكراه آورد دست از بغل بیرون**
**كه سرما سخت سوزان است**
**نفس، كز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریك**
**چو دیدار ایستد در پیش چشمانت**
**نفس كاین است، پس دیگر چه داری چشم**
**ز چشم دوستان دور یا نزدیك ؟**
**مسیحای جوانمرد من ! ای ترسای پیر پیرهن چركین**
**هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی**
**دمت گرم و سرت خوش باد**
**سلامم را تو پاسخ گوی، در بگشای**
**منم من، میهمان هر شبت، لولی وش مغموم**
**منم من، سنگ تیپاخورده ی رنجور**
**منم، دشنام پس آفرینش، نغمه ی ناجور**
**نه از رومم، نه از زنگم، همان بیرنگ بیرنگم**
**بیا بگشای در، بگشای، دلتنگم**
**حریفا ! میزبانا ! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد**
**تگرگی نیست، مرگی نیست**
**صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان است**
**من امشب آمدستم وام بگزارم**
**حسابت را كنار جام بگذارم**
**چه می گویی كه بیگه شد، سحر شد، بامداد آمد ؟**
**فریبت می دهد، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست**
**حریفا ! گوش سرما برده است این، یادگار سیلی سرد زمستان است**
**و قندیل سپهر تنگ میدان، مرده یا زنده**
**به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود، پنهان است**
**حریفا ! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز یكسان است**
**سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت**
**هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دستها پنهان**
**نفسها ابر، دلها خسته و غمگین**
**درختان اسكلتهای بلور آجین**
**زمین دلمرده، سقف آسمان كوتاه**
**غبار آلوده مهر و ماه**
**زمستان است***
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر