چه کسی می گوید ایرانیان باستان هندسه نداشته اند؟

این لوح گلی که از خوزستان به دست آمده 3400 سال قدمت دارد و نشان دهنده ی خویشکاری(=تکلیف شب) دانش آموزان است. در این لوح محیط دایره به هفت ضلعی منظم بخش بندی شده و این کار تنها با بهره گیری از «فرمول جبری» امکان پذیر است. در این لوحه استاد از شاگرد خواسته است که دو «قضیه» هندسی را ترسیم کند.
الف: فاصله هر نقطه از نیمساز زاویه با دو ضلع زاویه برابر است.
ب: عمود منصف پایه در مثلث دو پهلو برابر (متساوی الاضلاع) از رأس آن می‏گذرد.
شاگرد «قضیه» ی اول را کشیده است و در قضیه ی دوم با لرزش دست، خط را با فاصله از رأس بسوی چپ رسم نموده. استاد در کنار آن، عمود منصفِ درست را که از رأس می گذرد کشیده و با دو کارد «قیچی» نیمی از آن گل را پاره کرده است تا دانش‌آموزان دیگر نتوانند از آن برای خویشکاری ‌های آینده سود ببرند! و این کار در آن زمان، درست همانند خط زدن مشق امروز کودکان است که از آن دوباره نتوان به جای مشق تازه استفاده کنند.